Verhaal achter de platenhoes: Selling England by the Pound (1973) - GENESIS
"Kijk hem daar liggen op het tuinbankje, Jacob de tuinman, uit het tweede nummer van deze LP. Het was één uur en tijd voor de lunch. Hij is volstrekt tevreden. Hij weet wat hij leuk vindt. Om jaloers op te worden. Want hoe vaak moet je niet aan allerlei verwachtingen voldoen? Zijn er stemmetjes in je achterhoofd die het roer willen overnemen? "Je moet linksaf, je moet rechtsaf". Je kunt ze altijd horen praten. Maar Jacob heeft daar geen last van. Hij werkt voor welgestelde nobele mensen. De dame op achtergrond met de parasol. Welvaart en rijkdom lokken. Jacob heeft daar geen boodschap aan. Laat hem maar gewoon tuinman zijn. En dan is er meneer Farmer. Hij vindt dat Jacob zijn tijd verspilt. 'Er is een toekomst voor je in de brandtrappenhandel. Kom naar de stad ". Maar Jacob wil geen ander werk en avontuur. "Gokken loont alleen als je wint!" is zijn motto. Hij ziet twee tortelduifjes in de tuin. Daar kan hij van genieten. Meer heeft hij niet nodig.
De hoes met het schilderij 'The Dream' van kunstenares Betty Swanwick geeft het beeld van tuinman Jacob prachtig weer. Leuk detail is dat Swanwick pas later de grasmaaier aan de tekening heeft toegevoegd, toen Genesis vroeg of ze het beeld voor de hoes mochten gebruiken. De platenhoes hangt prominent in mijn werkkamer en heeft een relativerende werking. Telkens als de stoom uit mijn oren komt, omdat ik aan allerlei verwachting moet voldoen of deadlines moet halen, kijk ik naar het beeld en denk; ''It's one o'clock and time for lunch, Bum de dum de dum.' Niemand gaat mij zeggen wat ik moet doen. Ik zit zelf achter het stuur.
'Selling England by de Pound' staat nog altijd hoog in de lijsten van de Progrock LP's. Prachtige muziek met prachtige teksten. Het thema van een aantal nummers is nog steeds actueel. De identiteit van Engeland en de invloeden van buitenaf. 'Can you tell me where my Country Lies' opent Peter Gabriel in het eerste nummer. In de Liveshows verkleedde hij zich als 'Brittania' met de drietand en een schild met de Engelse vlag.
Het idee van Selling England ontstond nadat Genesis voor het eerst in 1972 naar Amerika op tournee ging. Het land van de grote beloftes. Maar het cultuurverschil was voor de bandleden enorm. De Amerikanen waren van dik hout zaagt met planken en wilden Rock 'n Roll. Daar kwamen dan vijf tengere Engelsen aan met een zanger die tijdens de show zich met allerlei kostuums van gedaante verwisselde. En dan duurde de nummers ook nog eens 20 minuten! In het begin werden ze uitgejouwd, maar halverwege sloeg de vonk over op het publiek. Toch waren de bandleden blij dat ze weer terug waren in hun vertrouwde land en weer een kopje thee met een wolkje melk konden drinken. Ze werden zich bewust van de Amerikaanse invloeden in Engeland zoals de fastfoodketens. Gelijktijdig speelde de discussie of Engeland zich wel of niet aan moest sluiten bij Europese Unie.
Terwijl ik dit schrijf, hoor ik alweer een stemmetje in mijn achterhoofd. 'Stop met schrijven, je moet aan het werk, er wacht nog een opdracht'. Maar dan kijk ik maar weer even naar Jacob op zijn tuinbankje. Ik schrijf eerst even dit verhaal af. 'I know what I like, and I like what I know'. Laat mij maar gewoon verhaaltjes over platenhoezen schrijven. Veel meer heb ik niet nodig."
Door Gerrit-Jan Vrielink