"Dit keer gingen de mannen van designbureau Hipgnosis wel heel ver met hun ideeën voor een platenhoes. Letterlijk en figuurlijk. Nadat toetsenist Keith Emerson en de andere bandleden van The Nice op een druilerige dag op hun kantoor waren langs geweest in Soho, Londen ontstond het volgende idee aan de tekentafel. 'Wat denken we van een woestijn waarin we 120 ballen leggen?' Op papier zag het er grappig uit. 'Oké ik ga wel achter de ballen aan' zei Storm Thorgerson, de man met de wilde ideeën en één van de drie oprichters van Hipgnosis. 'Dan regel ik wel een reis naar Marokko' sloot Peter Christopherson aan, de wat meer introverte creatieveling van de drie. 'Prima, ik zorg voor de fotocamera's en de filmrolletjes' zei Aubrey 'Po' Powell, de meesterfotograaf. Let wel, we hebben het hier over 1971. Het digitale tijdperk bestond toen nog niet, er was geen Photoshop, geen Markplaats, geen vliegticket.com. Voor een reis boeken, moest je naar een speciale winkel, reisbureau geheten. Storm kwam een dag later terug met 120 leeggelopen rode Skippyballen en twee fietspompjes. Peter had een goedkope vlucht geboekt en vol enthousiasme vlogen de drie een week later met koffers vol platte ballen naar Marokko. De drie mannen waren toen nog in de twintig en misschien wat overmoedig door het succes van hun designbureau. Ze hadden een vrachtwagen gehuurd om de ballen naar de woestijn te rijden. Het oppompen van de rode ballen met de fietspompjes leverde het eerste probleem op. Na zestien ballen sloeg de kramp in de armen. 'Po' kwam op het idee om naar een plaatselijke autogarage te gaan. Die hadden vast wel iets om de banden mee op te pompen. En ja hoor, de vriendelijke eigenaar keek een beetje raar op, maar wilde wel meehelpen. Hij schakelde de plaatselijke bevolking in en aan het eind van de dag werden met behulp van een paar locals de ballen in de woestijn gelegd. Ze namen zelf een bezem mee om de voetstappen uit te wissen. De zon ging al langzaam onder, maar het lukte Powell nog net om prachtige foto's te maken. Iedere fotograaf weet dat je aan het einde van de dag de mooiste foto's maakt vanwege het licht. En dat zie je op ook deze hoes. Een speciaal effect op de hoes zijn de lange schaduwen van de ballen vanwege de ondergaande zon. Deze foto is puur natuur. Er is niets aan gemanipuleerd. Powell omschrijft het als één van zijn piekervaringen in zijn carrière als fotograaf. De rust in de woestijn, het geklik van de camera. De rode ballen in het zand. Maar ja, hoogtepunten worden soms snel afgewisseld met dieptepunten. Het leven is nu eenmaal geen rechte lijn. Toen ze terugliepen, bleek dat één van de locals het leren jasje uit de auto had gesloten waarin de hotelsleutels zaten. De hoteleigenaar was 'not amused'; 200 Dollar moesten ze betalen. En dat hadden de jongemannen niet. Ze haalden de politie erbij, maar die was - verrassing - op de hand van de hoteleigenaar. Betalen of verdwijnen in de woestijn, dat was wel met meer toeristen gebeurd, dreigden de agenten. Storm wilde het Engelse consulaat bellen, maar je raadt het al, de lijnen waren verbroken. Ze kregen nog één dag de tijd om iets te regelen. Na een slapeloze nacht probeerden ze nog een keer verhaal te halen aan de balie. Juist op dat moment stapte een Amerikaans reclamecampagne-team binnen die foto's van een automerk in de woestijn wilde maken. Ze schoten de Engelsmannen te hulp en leenden hen 200 dollar. De drie verkochten vervolgens in Marrakesh de ballen en konden zo nog wat eten voordat ze weer op het vliegtuig stapten. De mannen van Hipgnosis hadden als motto: 'Je moet wel ballen hebben om je idealen te realiseren'. Het kan bijna niet anders of die kreet is geïnspireerd door de trip voor The Nice naar Marokko. Hoe dan ook heb ik de platenhoezen van Hipgnosis in mijn hart gesloten. Ik wist niet dat het bureau zo veel invloed had in de progrockwereld van de jaren zeventig. Ik heb met De Boerderij afgesproken dat ik doorga met deze column tot er weer liveconcerten zijn. Dus hoe leuk ik het ook vind de hoezen en de achtergronden te beschrijven, ik hoop vooral dat we snel weer naar de livemuziek kunnen luisteren. Alle lezers in ieder geval een prachtig muzikaal 2021 toegewenst. Muziek heeft wel meer virussen overleefd. Hopelijk zie ik jullie snel in levende lijve in de Boerderij!" Door Gerrit-Jan Vrielink