Verhaal achter de platenhoes: Animals (1977) - PINK FLOYD
"Het had zomaar kunnen gebeuren. Je bent piloot van een Boeing en je wilt landen op het vliegveld Heathrow in Londen. Opeens zie je een negen meter groot paars varken in de lucht. 'Piloot Bresser aan de verkeersluchtleiding. Vreemd object in de lucht gesignaleerd. Een paars varken, ongeveer negen meter groot.' 'Luchtverkeersleiding aan piloot Bresser, kunt u uw bericht nog een keer herhalen? Heb ik het goed begrepen dat u een paars varken in de lucht hebt gesignaleerd?' Gelukkig is er geen vliegramp gebeurd toen 'Algie', de naam van het paarse varken voor de hoes van Animals, door de lucht vloog na een mislukte poging om hem vast te binden tussen twee schoorstenen van kolencentrale 'Battersea Power Station' in Zuid-Londen. De crew van Pink Floyd waarschuwde de luchthaven op tijd. Die dacht eerst dat ze met een grap te doen had, maar stuurde voor de zekerheid toch maar een politiehelikopter de lucht in. En ja hoor, daar zweefde 'Algie'. Het vliegverkeer werd een tijdje stil gelegd.
'Animals' is dan misschien niet de beste LP van Pink Floyd, maar achter de platenhoes zit wel een prachtig verhaal. Het idee is van bassist Roger Waters. Hij werd geïnspireerd door het boek 'Animal Farm' van George Orwell waarin varkens de macht overnemen op een boerderij. Het boek is een metafoor voor de menselijke maatschappij waarin machthebbers het gewone volk onderdrukken, dat echter als een stel makke schapen achter de dominante aanloopt. Waters stelde voor om een opblaasbaar varken tussen de schoorsteenpijpen van Battersea te bevestigen; hij wilde een echt 'animal' voor de hoes en geen fotocollage. De Duitse firma 'Ballon Fabrik', die ook Zeppelins bouwde, kreeg opdracht een varken van negen meter te fabriceren. Voor de zekerheid werd een scherpschutter ingehuurd om het gevaarte uit de lucht te schieten, mocht het fout gaan.
De crew van Pink Floyd had nog niet veel ervaring met luchtballonnen en kabels tussen schoorsteenpijpen. Op de bewuste dag verliep niet alles even soepeltjes. Het opblazen van het varken viel tegen. En met het Engelse weer weet je het nooit. Als het regent gaat de zon schijnen en als de zon schijnt gaat het regenen. Zo ook op die dag. Het werd steeds druiliger, geen geschikt weer om foto's te maken. Het project werd afgeblazen en verschoven naar de volgende dag. Maar toen waren ze vergeten de scherpschutter in te huren. En ja hoor, één van de kabels brak en weg was 'Algie'. Het varken dwaalde af in de richting van vliegveld 'Heathrow'. Uiteindelijk kwam het terecht op een akker bij een boer in Kent. De boer was behoorlijk geïrriteerd, want zijn koeien waren van slag, maar hij heeft het opblaasvarken wel netjes teruggeven aan Waters.
De crew van Pink Floyd probeerde het op de derde dag, onder strikte voorwaarden van de politie, nog één keer. Maar een zwevende 'Algie' gaf niet het gewenste effect. Dus werd er toch teruggegrepen op een fotocollage voor de hoes. 'Algie' werd tussen de schoorsteenpijpen geplakt. Zie daar de hoes van 'Animals'. In de liveshows van de Animals-tour werd een kleiner replica van het varken gebruikt, die over het publiek heen zweefde. Ik heb die show helaas nooit gezien. Ik was in 1977 nog een provinciaaltje uit het oosten van het land. Ik ging naar Nederlandse bandjes als Gruppo Sportivo en Sweet d'Buster. Af en toe mocht ik met mijn oudere broers mee om Yes in de Ahoy in Rotterdam te zien of Genesis in de Groenoordhallen in Leiden, maar van een Pink-Floydconcert is het nooit gekomen.
Wel probeerde ik 'Pigs on the Wing' van deze LP om mijn gitaar na te spelen. Maar ik struikelde altijd bij het middenstuk, bij 'We would zigzag our way....' Ook mijn zang was niet je van het, met mijn licht-Sallandse accent. Mijn toenmalig vriendinnetje vroeg vriendelijk of ik toch maar een elpeetje wilde opzetten. Ze was regelmatig bij mij op mijn kamertje, breiend op mijn tweezits bankje. Vijf wollen truien heb ik laatst nog aan het Leger des Heils gegeven. Vorige week heb ik het nog eens geprobeerd met 'Pigs on the Wing' op de gitaar. Dit keer was het de kat die miauwend de kamer uitliep. Op de één of andere manier heb ik het niet zo op animals, en zij niet op mij.
Door Gerrit-Jan Vrielink