#

Nieuws

Nieuws overzicht

Verhaal achter de platenhoes - Acquiring the Taste (1971) - Gentle Giant

 
'Wa kriegt wie noe? Door het plots zien van deze hoes vielen we terug naar het Sallandse dialect uit onze geboortestreek. Een immense tong, billen, vrolijke kleuren maar geen enkele proportie. Ik was op bezoek bij een middelbare-schoolvriend. Hij is inmiddels stadsdichter van Nijkerk. We zaten te filosoferen over muziek en taal. Ook na ruim veertig jaar kunnen we het nog steeds goed met elkaar vinden. We hebben dezelfde interesses: beetje schrijven, beetje naar muziek luisteren, beetje klussen in huis.
 
Een aantal jaar geleden had ik zijn lp-collectie overgenomen. Of hij er spijt van had, vroeg ik hem. Dat viel wel mee. Alleen een hoes van de Britse groep Gentle Giant miste hij een beetje. Welke? Eeeh, die ene. Dat werd googlen op de iPad en daar kwam de hoes van 'Acquiring the Taste' tevoorschijn. Dat was niet de hoes die hij bedoelde, maar dat maakte onze verbazing er niet minder op. Wat krijgen we nu? Van een stadsdichter verwacht je niet gelijk een dirty mind, maar de vergelijking met een tong die aan billen likt was gauw gemaakt. Maar als je de hoes openklapt, komt de aap uit de mouw. De mond waar de tong uithangt staat op het punt in een perzik te happen. Hoe flauw en banaal wil je het hebben? De hoes wordt dan ook als een van de slechtste lp-designs ooit beschouwd. Desondanks is de lp een collectors item met typische Gentle Giant-muziek. Voor de originele versie uit Engeland betaal je op internet al gauw € 200.
 
We filosofeerden verder en kwamen al snel op het tong-logo van de Rolling Stones, ontworpen door de Engelse kunstenaar John Pasche. Die tong wordt het beroemdste logo in de geschiedenis van de populaire muziek genoemd en is op alle albums en singles van de Stones na 1970 te vinden. De Stones waren dus eerder met hun tong dan Gentle Giant. Dat maakt het verhaal over deze hoes dus alleen maar erger. Hadden ze niet wat beters kunnen verzinnen? Of hebben ze de tong gebruikt om een boodschap te sturen (die niet is aangekomen)? Iets als: onze muziek is net zo veelzijdig en gevoelig als de tong. Dat beweeglijk stukje spier in je mond is namelijk wel een biologisch fenomeen. Door de smaakpapillen herkent het gelijk of je met iets zoets, zuur, bitter of zout te maken hebt als je iets in je mond steekt. Bij het idee van een zoete perzik loopt het kwijl in je mond, klaar om te happen en een stuk perzik te vermalen. Niet te snel doorslikken, zodat je nog even van de zoete smaak kan genieten.
 
Ons gesprek kwam uiteindelijk terecht op het delicate terrein van erotiek. Over hoe Jimi Hendrix met zijn tong de snaren van zijn gitaar bespeelde. En hoe ik voor het eerst 'tongde', met een meisje dat Carry heette. Ik had tijdens het dauwtrappen op Hemelvaartsdag haar band geplakt en als beloning mocht ik haar zoenen. Het verwarde me, net als de muziek van de lp 'In a Glass House' van Gentle Giant die ik korte tijd later kocht. Gentle Giant en tongen, ze horen kennelijk bij elkaar.
 
Het werd tijd voor frisse lucht. We gingen een stadswandeling maken. Mijn oude vriend liet me een paar plekken zien waar zijn gedichten aan de muur hangen. 'Kijk, jij hebt je platen met details, ik laat mij bijvoorbeeld inspireren door de haan op een kerktoren.' En hij droeg een aantal zinnen voor over dat iedere haan wel een gouden veer heeft. En dat als het je even tegen zit je je kop op moet steken tegen de wind. Zo mijmerden we nog even door over taal en muziek. De tong en Gentle Giant raakten op de achtergrond. Maar toen ik terugreed besloot ik dat ik 'Acquiring the Taste' op de kop zou tikken. Want hoe banaal ook, hij mag niet ontbreken in mijn collectie.
 
Door Gerrit-Jan Vrielink
 
Met dank aan Bert Jurling voor het idee.

OP DE HOOGTE BLIJVEN

MELD JE AAN VOOR DE NIEUWSBRIEF EN ONTVANG INSPIRATIE, NIEUWS EN DE AGENDA DIRECT IN JE MAILBOX.

Naar inschrijven