#

Nieuws

Nieuws overzicht

Het verhaal achter de platenhoes - Joshua Tree (1987) - U2

"'Heb jij misschien zin om met mij mee te gaan naar de Joshua Tree-Tour van U2 in Dublin?' vroeg een vrouwelijke collega me een paar jaar geleden. Ik wist dat ze altijd overstroomde van spontaniteit, maar deze had ik niet zien aankomen. Mijn collega was een grote U2 fan. Ze had via de fanclub speciale kaarten bemachtigd voor het concert in Dublin. Ze zou samen met haar vriend gaan, maar de relatie was op de klippen gelopen. Ze had eens de vraag gesteld in het Volkskrantmagazine; 'Ik geef mijn relatie een 7, moet ik daar tevreden mee zijn?' Het was voor zo'n rubriek waar lezers op konden reageren. Uiteindelijk trok ze de conclusie dat het leven meer waard moet zijn dan een 7. Ze wilde meer avontuur en besloot te scheiden. Maar ja, toen had ze wel een kaartje over. Ik heb nee gezegd tegen het aanbod. Rationaliteit won het van spontaniteit. Het was een hoop geld (vliegreis, hotel, concertticket) en we hadden een familiefeest in dat weekend gepland. Ook was ik geen grote U2 fan. Dat ben ik nog steeds niet, maar als ik de hoes van 'Joshua Tree' zie (en de muziek hoor), heb ik toch wel spijt dat ik niet mee ben gegaan naar Dublin. De foto's op de hoes zijn gemaakt door mijn lievelingsfotograaf Anton Corbijn. Zijn foto's zijn fascinerend. Hij is beroemd geworden door zijn foto's van artiesten en muzikanten. Het fotoboek '1-2-3-4' is een pronkstuk in mijn boekenkast. Er staan prachtige foto's in van Tom Waits, Nick Cave, Depeche Mode en Mick Jagger en de Rolling Stones. Anton Corbijn, het verlegen jongetje uit Strijen in de buurt van Rotterdam. Hij begon als fotograaf bij het Nederlandse muziektijdschrift 'Oor' in 1972. Door de camera kon hij zijn verlegenheid aan de kant zetten en mocht op de eerste rij staan bij concerten en backstage bij de artiesten zijn. Zijn eerste fotorapportage was van de Nederlandse band Solution. Met de bandleden van U2 bouwde Corbijn een speciale band op. Ze waren leeftijdgenoten en hadden dezelfde levensvisie; we leven op één wereld waar ieder dezelfde rechten heeft. Ook met de producer van deze LP, Brian Eno, kon hij het goed vinden. Diens manier van werken was een inspiratiebron voor Corbijn. Houd het simpel en natuurlijk, is een motto van Brian Eno. Het hoeft niet perfect te zijn. Perfectionisme is killing. Juist het rafelige van het leven is interessant. Dat zie je terug in het werk van Corbijn. Ook op de foto's van deze hoes. Corbijn probeert de artiesten niet te laten zien zoals de muziekindustrie het wil, maar is er juist in geïnteresseerd hoe artiesten er achter hun 'image' uitzien. De mannen van U2 konden dus zichzelf zijn ook al waren ze de grootste popsterren van destijds. De omgeving speelt een belangrijke rol in Corbijns werk. De meeste foto's maakt hij buiten de studio en worden zorgvuldig geënsceneerd. Hij werkt voornamelijk met een grofkorrelige ISO 1600 film. Deze foto's van de 'Joshua Tree 'zijn spontaan geschoten in de woestijn. Niets is gekunsteld of bijgewerkt. Dat maken de foto's eenvoudig en tegelijkertijd prachtig. Op de binnenhoes en de achterkant staat de Joshua Tree op de achtergrond. De boom is inmiddels omgevallen. Het idee was van Corbijn zelf. Hij was al eerder op deze plek geweest voor een fotorapportage met muzikant Captain Beefheart in 1980. Hij stelde het voor aan zanger Bono en dat leek hem wel wat. De foto van zo'n alleenstaande boom in de Californische woestijn vond Bono prachtig. De andere bandleden stemden ermee in. Ze waren bezig met het opnemen van nieuwe nummers. En door het idee van Anton Corbijn ontstond ook de titel van deze plaat. Er kleeft nog een intriest verhaal aan deze platenhoes. Een oud-directeur van poppodium 013 in Tilburg, Guus van Hove, was ook een enorme U2 fan. Hij ging in 2011 met zijn vrouw naar Amerika om de Joshua Tree in het echt te zien. Ze kregen autopech in de woestijn. Daar waren ze niet op voorbereid. De extreme hitte werd hen fataal; ze overleden in de woestijn. Voor zulke avonturen, ook al lopen ze slecht af, kan ik alleen maar bewondering opbrengen. Ik kom in mijn leven niet veel verder dat af en toe een fotoboek te bestellen, muziek te luisteren en een verhaaltje te schrijven over een platenhoes. Een 7 dus." Door Gerrit-Jan Vrielink Met dank aan fotograaf Johan Gerritse die die info over Anton Corbijn heeft aangeleverd.

OP DE HOOGTE BLIJVEN

MELD JE AAN VOOR DE NIEUWSBRIEF EN ONTVANG INSPIRATIE, NIEUWS EN DE AGENDA DIRECT IN JE MAILBOX.

Naar inschrijven