#

Nieuws

Nieuws overzicht

Het verhaal achter de platenhoes: Actually (1987) - Pet Shop Boys

Dat was vorige week toch wel onverwacht. De column over de hoes van Jimi Hendrix - Electric Ladyland werd van de site gehaald. Het lijkt alsof mijn vader vanuit zijn graf nog meeregeert. Ook wel weer bijzonder dat platenhoezen van 50 jaar geleden nog steeds spraakmakend kunnen zijn. Maar ja, hoe nu verder? Dat betekent dat ik iets braver moet zijn met het uitzoeken van de hoezen. De helft van mijn columns kunnen de prullenbak in; David Bowie in vrouwenkleren, Nirvana met de naakte baby in het water, Led Zeppelin met de naakte kinderen op de rotsen. Moet ik het schrijven over platenhoezen nu over een andere boeg gooien? Neem een hoes van Mireille Mathieu, Nana Mouskouri of James Last zou mijn vader zeggen. Maar daar kan ik bij mijn lezerspubliek niet mee aankomen. Brave hoezen worden algauw saai. Wat valt daar nu over te schrijven. Slaapverwekkend zijn die; GAAP. Opeens stuitte ik op de hoes 'Actually' van de Pet Shop Boys. Chris Lowe van het duo die een beetje geïrriteerd kijkt en Neil Tennant die aan het gapen is. Een fantastische hoes door zijn eenvoud en zijn uitdrukkingsvermogen. Een weergave van de staat waarin ik de afgelopen dagen in verkeer. Een beetje geïrriteerd door de censuur, en licht verveeld door het zoeken naar brave platenhoezen. De Pet Shop Boys, mooie Synth-Pop uit de jaren 80. Met grote hits als 'It's A Sin'. Ik word er weer helemaal vrolijk van en zing de nummers de hele dag mee. Ze treden nog steeds op. Iets te groot voor 'De Boerderij'. In 2021 staan ze geboekt in de AFAS in Amsterdam. De foto is gemaakt door fotografe Cindy Palmano. Chris Lowe en Neil Tennant hadden er al een lange dag opzitten met het maken van een videoclip; het was de tijd van MTV. Toen moest er ook nog een fotosessie plaatsvinden. De video-opnames liep uit, Lowe en Tennant hadden niet eens tijd om zich om te kleden. Vandaar dat ze in pak op deze foto staan. Ook de fotosessie duurde maar en duurde maar. Chris Lowe werd wat geïrriteerd en wilde naar huis en Neil Tennant viel bijna in slaap. Dit leverde het prachtige resultaat van deze hoes op die uiteindelijk gemaakt is door designer Mark Farrow. De strakke designfoto's op een witte achtergrond werd het handelskenmerk van de eerste vier hoezen van de Pet Shop Boys. Ik ga me nog eens bezinnen of ik met deze column meer op de brave toer moet gaan of dat ik toch weer de grens ga opzoeken. Het openingsnummer van deze LP geeft een hint. 'Give me one more chance' Door Gerrit-Jan Vrielink

OP DE HOOGTE BLIJVEN

MELD JE AAN VOOR DE NIEUWSBRIEF EN ONTVANG INSPIRATIE, NIEUWS EN DE AGENDA DIRECT IN JE MAILBOX.

Naar inschrijven